Τα τελευταία 30 χρόνια περίπου, η Γη ενισχύεται από κοσμικές ακτίνες πολύ πιο δυνατές και εκλεπτυσμένες σαν δομή. Δημιουργούνται έτσι νέες πύλες φωτός ή ενεργοποιούνται ήδη υπάρχουσες. Άνθρωποι που έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη τη διαίσθηση τους ανά τον κόσμο, συντονίζονται πιο εύκολα πλέον με τις διαφορετικές αυτές ακτίνες φωτός αλλά και με τους οδηγούς των ενεργειακών δυνάμεων που επιβλέπουν την Γαία, οι οποίοι βρίσκονται άνω της 3ης διάστασης φωτός στην οποία δονούμαστε.
Τι είναι Ανώτερη Επικοινωνία
Θα χαρακτηρίσουμε ως Ανώτερη Επικοινωνία, την τηλεπαθητική επικοινωνία που συμβαίνει ανάμεσα σε ανθρώπους και άλλα όντα που βρίσκονται σε διαφορετικές, υψηλότερες διαστάσεις και σφαίρες φωτός. Θα μπορούσαν να είναι αγγελικά όντα, πνεύματα της φύσης, εξελιγμένες πνευματικές οντότητες, αρχάγγελοι ή ακόμη και εξωγήινες οντότητες.
Κάποιες από αυτές τις οντότητες, που έχουν ως ευθύνη να εργαστούν με τις ανθρώπινες ψυχές για την ανέλιξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη Γη, επιλέγουν να συνδεθούν ενεργειακά με εκείνους τους ανθρώπους που το ενεργειακό κανάλι επικοινωνίας τους είναι ανεπτυγμένο και ενεργό. Βέβαια στη διάρκεια της επαφής τους με τους ανθρώπους, ένα μόνο μέρος της δόνησης τους επιμερίζεται, καθώς τα γήινα σώματα μας δεν μπορούν ακόμη να αντέξουν αυτές τις δονήσεις.
Οι ουράνιες οντότητες φυσικά δεν έχουν ούτε εθνικότητα, ούτε γλώσσα. Μέσω του διάμεσου η ενέργεια παίρνει μορφή, γλώσσα και γνώση. Έτσι γίνεται η μεταφορά πληροφοριών μέσα από την σύνδεση, χωρίς να χρειάζεται πλέον να πέσουμε σε κάποια βαθιά υπνωτική κατάσταση ή να παραδώσουμε το μυαλό και το σώμα μας πλήρως σε κάποια από αυτές τις ενέργειες. Χρειάζεται απλά το διάμεσο να επικεντρωθεί στις σωματικές του αισθήσεις και να στρέψει την προσοχή του στον οδηγό με τον οποίο συνδέεται με μεγάλη προσοχή για το πως θα «μεταφράσει» τις πληροφορίες που δέχεται.
Η Ανώτερη Επικοινωνία μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους όπως μέσω της γραφής, της τηλεπαθητικής λεκτικής επικοινωνίας, της ζωγραφικής, της εσωτερικής ακοής, της επαφής μέσω των αισθήσεων κλπ.
Πηγές από το βιβλίο «Η Φιλοσοφία του Πνεύματος» της Ελένης Πιππή